Gissur hvíti mælti þá við Mörð Valgarðsson: "Allmjög hefir þér yfir sést er
þú skyldir þetta rangt gera og er slíkt ógæfa mikil. Eða hvað skal nú til
ráða taka Ásgrímur frændi?" segir Gissur.

Ásgrímur mælti: "Nú skulum vér enn senda mann Þórhalli syni mínum og vita
hvað hann leggur til ráðs með oss."


145. kafli

Snorri goði spyr nú hvar komið er málunum. Tekur hann þá að fylkja liði sínu
fyrir neðan Almannagjá millum og Hlaðbúðar og sagði fyrir áður sínum mönnum
hvað þeir skyldu að gera.

Sendimaðurinn kemur nú til Þórhalls Ásgrímssonar og segir honum hvar þá var
komið að þeir Mörður Valgarðsson mundu sekir gervir allir en eytt öllu
vígsmálinu. En er hann heyrði þetta brá honum svo við að hann mátti eigi
orði upp koma. Hann spratt þá upp úr rúminu og þreif tveim höndum spjótið
Skarphéðinsnaut og rak í gegnum fótinn á sér. Var þar á holdið og
kveisunaglinn á spjótinu því að hann skar út úr fætinum en blóðfossinn
fellur og vogföllin svo að lækur féll eftir gólfinu. Hann gekk nú út úr
búðinni óhaltur og fór svo hart að sendimaðurinn fékk ekki fylgt honum. Fer
hann nú þar til er hann kemur til fimmtardómsins. Þar mætti hann Grími hinum
rauða frænda Flosa og jafnskjótt sem þeir fundust lagði Þórhallur til hans
spjótinu og kom í skjöldinn og klofnaði hann í sundur en spjótið hljóp í
gegnum hann svo að oddurinn kom út á milli herðanna. Þórhallur kastaði honum
dauðum af spjótinu.

Kári Sölmundarson gat séð þetta og mælti við Ásgrím: "Hér er kominn
Þórhallur son þinn og hefir vegið víg nú þegar og er þetta skömm mikil ef
hann einn skal hug til hafa að hefna brennunnar."

"Það skal og eigi vera," segir Ásgrímur, "og snúum vér nú að þeim."

Var þá kall mikið um allan herinn og síðan var æpt heróp.
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa