Hann laust niður stafnum og varð brestur mikill. Gekk hann þá inn í fjallið
en mér bauð ótta. Vil eg nú að þú segir hvað þú ætlar draum minn vera."

"Það er hugboð mitt," segir Ketill, "að þeir muni allir feigir er kallaðir
voru. Sýnist mér það ráð að þenna draum segjum við engum manni að svo búnu."

Flosi kvað svo vera skyldu.

Nú líður veturinn þar til er lokið var jólum.

Flosi mælti þá til sinna manna: "Nú ætla eg að vér skulum fara heiman því að
mér þykir sem vér munum eigi setugrið hafa mega. Skulum vér nú fara í
liðsbón. Mun nú það sannast sem eg sagði yður að vér mundum mörgum fyrir kné
ganga verða áður en lokið er þessum málum."


134. kafli

Síðan bjuggust þeir heiman allir. Flosi var í leistabrókum því að hann
ætlaði að ganga. Vissi hann að þá mundi öðrum minna fyrir þykja að ganga.
Þeir fóru heiman á Hnappavöll en annan aftan til Breiðár en frá Breiðá til
Kálfafells, þaðan í Bjarnanes í Hornafjörð, þaðan til Stafafells í Lón en þá
til Þvottár til Síðu-Halls. Flosi átti Steinvöru dóttur hans. Hallur tók við
þeim allvel.

Flosi mælti til Halls: "Biðja vil eg þig mágur að þú ríðir til þings með mér
með alla þingmenn þína."

Hallur svaraði: "Nú er svo orðið sem mælt er að skamma stund verður hönd
höggi fegin. Og er sá nú allur einn í þínu liði er nú hefur eigi höfuðs og
hinn er þá eggjaði hins versta verks er eigi var fram komið. En liðveislu
mína er skylt að eg leggi til alla slíka sem eg má."

Flosi mælti: "Hvað leggur þú nú til ráðs með mér þar sem nú er komið?"

Hann svarar: "Fara skalt þú allt norður til Vopnafjarðar og biðja alla
höfðingja liðsinnis og munt þú þó þurfa þeirra allra áður en þingi sé
lokið."
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa