124. kafli

Flosi stefndi öllum sínum mönnum upp í Almannagjá og gekk þangað sjálfur. Þá
voru þar komnir allir hans menn og voru það tíu tigir manna.

Flosi mælti til Sigfússona: "Hversu veiti eg yður þess að málum að yður sé
skapfelldlegast?"

Gunnar Lambason mælti: "Ekki líkar oss fyrr en þeir bræður eru allir
drepnir, Njálssynir."

Flosi mælti: "Því vil eg heita Sigfússonum að skiljast eigi fyrr við þetta
mál en aðrir hvorir hníga fyrir öðrum. Vil eg og það vita hvort nokkur er sá
hér að oss vilji eigi veita að þessu máli."

En allir kváðust þeim veita vilja.

Flosi mælti: "Gangi nú allir til mín og sverji eiða að engi skerist úr þessu
máli."

Gengu þá allir til Flosa og sóru honum eiða.

Flosi mælti: "Vér skulum og allir hafa handtak að því að sá skal hver hafa
fyrirgert fé og fjörvi er úr þessu máli gengur fyrr en yfir lýkur.

Þessir voru höfðingjar með Flosa: Kolur son Þorsteins breiðmaga, bróðurson
Halls af Síðu, Hróaldur Össurarson frá Breiðá, Össur Önundarson töskubaks,
Þorsteinn hinn fagri Geirleifsson, Glúmur Hildisson hins gamla, Móðólfur
Ketilsson, Þórir son Þórðar illuga úr Mörtungu, frændur Flosa Kolbeinn og
Egill, Ketill Sigfússon og Mörður bróðir hans, Þorkell og Lambi, Grani
Gunnarsson, Gunnar Lambason og Sigurður bróðir hans, Ingjaldur frá Keldum,
Hróar Hámundarson.

Flosi mælti til Sigfússona: "Takið þér yður nú höfðingja þann er yður þykir
best til fallinn því að einhver mun fyrir þurfa að vera málinu."

Ketill úr Mörk svaraði: "Ef undir oss bræður skal koma kjörið þá munum vér
það skjótt kjósa að þú sért fyrir. Heldur þar margt til þess. Þú ert maður
ættstór og höfðingi mikill, harðdrægur og vitur. Virðum vér og svo að þú
setjist fyrir vora nauðsyn í málið."
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa