Þeir tóku þar fé mikið, héldu þá norður til Þrándheims og fara á fund jarls.
Tók hann vel við Þráni. Hann sýndi jarli höfuð Kols. Jarl þakkaði honum verk
það. Eiríkur kvað meira vert en orða einna. Jarlinn svaraði að svo var og
bað þá ganga með sér. Gengu þeir þangað sem jarl hafði látið gera skip góð.
Jarl hafði látið gera skip það eitt er eigi var gert sem langskip. Þar var
gammshöfuð á og búið mjög.

Jarl mælti: "Þú ert skrautmenni mikið Þráinn og hefir þú það af Gunnari
frænda þínum. Vil eg nú gefa þér skip þetta en skipið heitir Gammur. Þar
skal fylgja með vinátta mín. Vil eg að þú sért með mér svo lengi sem þú
vilt."

Þráinn þakkaði jarli velgerning sinn og kveðst ekki fýsast til Íslands að
svo búnu.

Jarl átti ferð austur til landamæris að finna Svíakonung. Fór Þráinn með
honum um sumarið og var skipstjórnarmaður og stýrði Gamminum. Hann sigldi
svo mikið að fáir þurftu við hann. Hann var öfundaður mjög en það fannst á
jafnan að jarl virti mikils Gunnar því að hann setti þá harðlega aftur alla
er á Þráin leituðu. Var Þráinn með jarli allan þann vetur. En um vorið
spurði jarl Þráin hvort hann vildi þar vera eða fara til Íslands en hann
kvaðst eigi það hafa ráðið við sig og sagðist vita vilja áður tíðindi af
Íslandi. Jarl sagði að svo skyldu vera sem honum þætti henta. Var Þráinn með
jarli.

Þá spurðust tíðindi af Íslandi þau er mörgum þótti mikil, lát Gunnars frá
Hlíðarenda. Þá vildi jarl eigi að Þráinn færi út og var hann þá enn með
jarli.


83. kafli

Nú er þar til máls að taka að þeir Grímur og Helgi synir Njáls fóru af
Íslandi það sumar sem þeir Þráinn fóru utan og voru á skipi með þeim Ólafi
eldu Ketilssyni og Bárði hinum svarta. Þeir tóku norðanveður svo hörð að þá
bar suður í haf og rak yfir myrkur svo mikið að þeir vissu eigi hvar þeir
fóru og höfðu þeir útivist langa. Þá komu þeir þar er grunnsævi var mikið og
þóttust þeir vita að það mundi vera nær löndum. Þeir Njálssynir spurðu ef
Bárður vissi nokkuð til hverjum löndum þeir mundu næst vera.