Mörður mælti: "Brennum vér hann inni."
Morð said "Let us burn him inside"
 
"Það skal verða aldrei," segir Gissur, "þó að eg viti að líf mitt liggi við.
Er þér sjálfrátt að leggja til ráð þau er dugi svo slægur maður sem þú ert
kallaður."
"That shall never be" says Gizur "even though I knew my live was(depended)
on it it is for your own judgement to lay out a plan to serve such a cunning man as you are called"
 
Strengir lágu á vellinum og voru hafðir til að festa með hús jafnan.
Ropes lay on the ground that were used to fasten the House/building
 
Mörður mælti: "Tökum vér strengina og berum um ásendana en festum aðra
endana um steina og snúum í vindása og vindum af ræfrið af skálanum."
Morð said "Let us  take the ropes around the end of the beams and around the boulders/rocks and wind on a windlass, and wind off  the roof of the Room
 
Þeir tóku strengina og veittu þessa umbúð alla og fann Gunnar eigi fyrr en
þeir höfðu undið allt þakið af skálanum.
They took  the ropes and made these preparations (Z) and Gunnar did not find out until they had wound the roof off the room
 
Gunnar skýtur þá af boganum svo að
þeir komast aldrei að honum. Þá mælti Mörður í annað sinn að þeir mundu
brenna Gunnar inni.
Gunnar shoots then with the bow and they never could reach him. Then Morð  spppoke another time that they should burn Gunnar inside
 
Gissur svarar: "Eigi veit eg hví þú vilt það mæla er engi vill annarra og
skal það aldrei verða."
Gizur replies "I know not why you say it - no one else wants (it ) and it shall never be"
 
Í þessu bili hleypur upp á þekjuna Þorbrandur Þorleiksson og höggur í sundur
bogastrenginn Gunnars.
bili (Z) In that time/moment Thorbrand Thorleiksson leaps up  on the Thatsh and slices through Gunnar's bowstring
 
Gunnar þrífur atgeirinn báðum höndum og snýst að
honum skjótt og rekur í gegnum hann atgeirinn og kastar honum dauðum á
völlinn.
Gunnar takes the Halberð in both hands and turns to him quickly and drives the spear blade through him and throws him dead to the ground
 
Þá hljóp upp Ásbrandur bróðir hans. Gunnar leggur til hans
atgeirinum og kom hann skildi fyrir sig.
Then up leaps Asbrand his brother. Gunnar thrusts the Halberð at him and he brings a shield in front of him
 
Atgeirinn renndi í gegn um
skjöldinn og svo meðal handleggjanna.
The Halberð went through the Shield and between the armbones
 
Snaraði Gunnar þá svo fast atgeirinn
að skjöldurinn klofnaði en brotnuðu báðir handleggirnir og féll hann út af
vegginum.
Then Gunnar twisted the Halberð so hard that it broke both the bones and he fell out of the attack
 
Áður hafði Gunnar særða átta menn en vegið þá tvo.
By this time/by then - Gunnar had wounded eight men and killed two
 
Þá fékk Gunnar
sár tvö og sögðu það allir menn að hann brygði sér hvorki við sár né við
bana.
Then Gunnar took two wounds and everyone was saying he was not afraid/did not flinch from wounds nor from Death (itself)
 
Hann mælti til Hallgerðar: "Fá mér leppa tvo úr hári þínu og snúið þið móðir
mín saman til bogastrengs mér."
He spoke to Hallgerð " Give me two locks of your hair and you (?with) my mother twist them into a bow string for me"
 
"Liggur þér nokkuð við?" segir hún.
"Something does (?) depend upon it" says she (had not noticed Thorbrand cutting the bowstring )
 
"Líf mitt liggur við," segir hann, "því að þeir munu mig aldrei fá sóttan
meðan eg kem boganum við."
"My life lies upon (depends upon ) it" says he "they will not get/come at me while I use my bow"
 
Fairly pleased with this -  it seemed easier - Hopefully someone may contribute advice
Kveðja
Patricia