59. kafli

Nú spyr Gunnar lát Höskuldar mágs síns. Fám nóttum síðar varð léttari
Þorgerður að Grjótá, dóttir Hallgerðar en kona Þráins, og kom þar til
sveinbarn.
Now Gunnar learns (CV3) of the loss (CV2) of Hoskuld his Father inlaw.
Few nights later - Thorgerð of Griot River - Hallgerð's daughter and Thrain's Wife was delivered of a boy-child
 
Sendi hún þá mann til móður sinnar og bað hana ráða fyrir hvort
heita skyldi eftir Glúmi föður hennar eða eftir Höskuldi móðurföður hennar.
She sent a man to her Mother and asked her to decide how he should be named - Glum after her (Thorgerð's) father or after Hoskuld her Grandfather (on her mother's side)

Hún bað að Höskuldur skyldi heita. Var þá það nafn gefið sveininum.
She (Hallgerð) asked  (that) he be named Hoskuld. That was the name
the boy was given.

Gunnar og Hallgerður áttu tvo sonu. Hét annar Högni en annar Grani. Högni
var maður gervilegur og hljóðlyndur, tortryggur og sannorður.
Gunnar and Hallgerð had two sons. One named Hogni and another Grani

Nú ríða menn til hestavígs og er þar komið fjölmenni mikið. Var þar Gunnar
og bræður hans og Sigfússynir, Njáll og synir hans allir. Þar var kominn
Starkaður og synir hans, Egill og hans synir.
Now ride men to the Horse-fight and there came a great crowd of people. There were Gunnar and his Brothers and the Sigfussons, Njal and all his sons. There were (also) come Starkad and his sons. Egil and his sons
 
Þeir ræddu til Gunnars að þeir
mundu saman leiða hrossin. Gunnar svaraði að það væri vel.
They asked of Gunnar that they ought to bring the horses together.
Gunnar replied that it would be well (agreed)

Skarphéðinn mælti: "Vilt þú að eg keyri hest þinn Gunnar frændi?"
Skarpheðin asked "Do you want me to whip your horse Kinsman Gunnar

"Eigi vil eg það," segir Gunnar.
"I do not want that " says Gunnar

"Hér er þó betur á komið," segir Skarphéðinn. "Vér erum hvorirtveggju
hávaðamenn."
Here (with me) it would come about better" Says Skarpheðin "we are both
of us - assertive men" (i.e. I am your equal)

"Þér munuð fátt mæla," segir Gunnar, "eða gera áður en yður munu vandræði af
standa en hér mun verða um seinna þó að allt komi fyrir eitt."
"You will speak little" says Gunnar "or do little before trouble results before you"
(cant keep you out of it) but here (with me) it will be slower but the result is the same.

Síðan voru hrossin saman leidd. Gunnar bjó sig að keyra en Skarphéðinn
leiddi fram hestinn.
Then the horses were brought together. Gunnar prepared himself to goad/drive but Skarpheðin led him forward. (the horse of course)
 
Gunnar var í rauðum kyrtli og hafði digurt silfurbelti
um sig og hestastaf mikinn í hendi.
Gunnar was  in a red tunic with a heavy silver belt and a large horse staff(?goad) in hand
 
Síðan rennast að hestarnir og bítast
lengi svo að ekki þurfti á að taka og var það hið mesta gaman.
Then the horses (began) to attack each other and bite each other for a long while without need for taking (goading) and that was the greatest sport

Þá báru þeir saman ráð sitt, Þorgeir og Kolur, að þeir mundu hrinda hesti
sínum þá er á rynnust hestarnir og vita ef Gunnar félli fyrir.
Then they planned - Thorgeir and Kol together that they would push/urge their horse (so that) when the horses attacked they would see Gunnar fall
(Presumably under the horses hooves)
 
Nú rennast á
hestarnir og hlaupa þeir Þorgeir og Kolur þegar á lend hesti sínum og hrinda
sem þeir mega.
Now that the horses were attacking they - Thorgeir (and Kol) leap up onto their horse's behind and push as hard as maybe
 
 Gunnar hrindir nú og sínum hesti í móti og verður þar skjótur
atburður, sá að þeir Þorgeir féllu báðir á bak aftur og hesturinn á þá ofan.
Gunnar pushes also in return and suddenly it happens that they (Thorgeir and Kol) fall back and the horse (falls) upon them
 
 Þeir spretta upp skjótt og hlaupa að Gunnari. Gunnar varpar sér undan og
þrífur Kol og kastar honum á völlinn svo að hann liggur í óviti.
They jump up quickly and run at Gunnar who twists himself away and grabs Kol and throws him to the ground senseless (more so than commonly)
 
Þorgeir
Starkaðarson laust hest Gunnars svo að út hljóp augað. Gunnar laust Þorgeir
með stafnum. Fellur Þorgeir í óvit.
Thorgeir Starkadsson struck at Gunnar's horse and he was blinded (the eye popped out) Gunnar struck Thorgeir with the staff and Thorgeir (too) falls down senseless
 
Out of character was the remarkably tactful move of Hallgerð to ask for the name Hoskuld for her new grandson; was she learning at last to respect Gunnar when she chose not to name the boy after her ex-Husband wonders will never cease.
Has every one been keeping count of Hallgerð's Men
 
Any Critique welcome
Patricia
Got a bit involved there  - couple times