I had several problems with this chapter - - wasn't sure of the words in
most cases.
Grace

43. kafli

En er sendimaður kom til þings að segja Gunnari vígið þá mælti Gunnar:
"Þetta er illa

But when a messenger came to (the) Thing to tell Gunnar of the slaying then
Gunnar spoke, "This is become bad

orðið og eigi kæmu þau tíðindi til eyrna mér að mér þættu verri. En þó
skulum vér nú fara

and those tidings that seemed worse (have) not come to my ears. But still
we shall now go

þegar að finna Njál og væntir mig að honum fari enn vel þó að hann sé mjög
að þreyttur."

at once to find Njal and I hope that he still does well (by us) even though
he be sorely tried."

Gengu þeir þá á fund Njáls og kölluðu hann til máls við sig. Hann gekk þegar
til fundar

Then they went to a meeting with Njal and called him to (discuss the ) case
with them. He went at once to meeting

við Gunnar. Þeir töluðu og var ekki manna við fyrst nema Kolskeggur.

with Gunnar. They talked and no man was along at first except Kolskegg.

"Hörð tíðindi hefi eg að segja þér," segir Gunnar, "víg Þórðar
leysingjasonar. Vil eg

"I have hard tidings to tell you," says Gunnar, " of (the) slaying of Þórð
Freemansson. I will

bjóða þér sjálfdæmi fyrir vígið."

offer you self-judgement for (the) slaying."

Njáll þagði nokkurt skeið og mælti síðan: "Vel er slíkt boðið," segir hann,
"og mun eg

Njal was silent for some time and afterwards spoke, "Such an offer is good,"
says he, " and I will

það taka. En þó er eigi örvænt að eg hafi ámæli af konu minni eða sonum
mínum fyrir

accept it. But still is not unusual? (or unlikely?) that I have reproach
from my wife or my sons for

þetta því að þeim mun mjög mislíka. En þó mun eg á það hætta því að eg veit
að eg á við

this because they will much disapprove much. But still I will risk it
because I know that I have

dreng um. Vil eg og eigi að af mér standi afbrigð okkarrar vináttu."

a noble mind with about (it). I wish also not that a breach in our
friendship be caused (Z 15) by me."

"Vilt þú nokkuð sonu þína við láta vera?" segir Gunnar.

"Do you wish your sons to be allowed with (to be parties to the
settlement)?" says Gunnar

"Ekki," segir Njáll, "því að eigi munu þeir rjúfa þá sátt er eg geri. En ef
þeir eru við

"No," says Njal, " because they will not violate then (the) settlement which
I make. But if they are

staddir þá munu þeir ekki saman draga."

present, then they will not draw together (cooperate)."

"Svo mun vera," segir Gunnar. "Sjá þú einn fyrir."

"So will (it) be," says Gunnar. "You see one before???"

Þeir tókust þá í hendur og sættust vel og skjótt.

They took each other's hand and settled well and quickly.

Þá mælti Njáll: "Tvö hundruð silfurs geri eg og mun þér mikið þykja."

Then Njal spoke, "I assess two hundred (ounces) of silver and you will think
it much."

"Eigi þykir mér þetta af mikið," segir Gunnar og gekk heim til búðar sinnar.

"I don't think it a lot for this," says Gunnar and went home to his booth.

Synir Njáls komu heim til búðar og spurði Skarphéðinn hvaðan fé það hið
mikla og hið

Njal's sons came home to (the) booth and asked Skarphedinn whence the great
and the good money

góða kæmi er faðir hans hélt á.

came which his father held.

Njáll mælti: "Eg segi yður víg Þórðar fóstra yðvars og höfum við Gunnar nú
sæst á málið

Njal spoke, "I tell you of (the) slaying of Þórð, your foster-father and we
have now settled (the) case with Gunnar

og hefir hann tvennum manngjöldum bætt hann."

and he has offered ? twice the weregeld for a man."

"Hverjir hafa vegið hann?" segir Skarphéðinn.

"Who has slain him?" says Skarphedinn.

"Sigmundur og Skjöldur en Þráinn var þó nær staddur," segir Njáll.

Sigmund and Skjold but Þrainn was present nearby," says Njal.

"Mikils þótti þeim við þurfa," segir Skarphéðinn, "en hvar skal þá komið er
vér skulum

"Seemed to them to need many," says Skarphedinn, "but when shall then come
(a time) when we shall

handa hefja?"

raise (our) hands?"

"Skammt mun til þess," segir Njáll, "og munt þú þá eigi þess lattur en þó
þykir mér mikið

"(It) will (be) a short time until it," says Njal, and you will then not
(be) dissuade(d) in this even though it seems to me important

undir að þér rjúfið eigi þessa sætt."

that you don't violate this settlement."

"Svo munum vér þá gera," segir Skarphéðinn, "en ef til verður nokkuð með oss
þá

"So will we behave then," says Skarphedinn, " but if to any worsening? with
us then

munum vér minnast á hinn forna fjandskap."

we will be reminded of the old enmity."

"Engis mun eg þá um beiða," segir Njáll.

"I will not then ask regarding that, " says Njal.


Fred and Grace Hatton
Hawley Pa