Here’s the next instalment of Hrafnkel’s Saga.

Kveðja

Alan

Þess er getit, at skip kom af hafi í Reyðarfjörð, ok var
695 stýrimaðr Eyvindr Bjarnason. Hann hafði útan verit sjau vetr.
Eyvindr hafði míkit við gengizk um menntir ok var orðinn inn
vaskasti maðr. Eru honum sögð brátt þau tíðendi, er görzk
höfðu, ok lét hann sér um þat fátt finnask. Hann var fáskiptinn
maðr.
700 Ok þegar Sámr spyrr þetta, þá ríðr hann til skips. Verðr
nú mikill fagnafundr með þeim brœðrum. Sámr býðr
honum vestr þangat. En Eyvindr tekr því vel ok biðr Sám
ríða heim fyrir, en senda hesta á móti varningi hans. Hann setr
upp skip sitt ok býr um. Sámr gerir svá, ferr heim ok lætr reka
705 hesta á móti Eyvindi. Ok er hann hefir búit um varnað sinn,
býr hann ferð sína til Hrafnkelsdals, ferr upp eptir Reyðarfirði.
Þeir váru fimm saman. Inn sétti var skósveinn Eyvindar. Sá
var íslenzkr at kyni, skyldr honum. Þenna svein hafði Eyvindr
tekit af válaði ok flutt útan með sér ok haldit sem sjálfan sik.
710 Þetta bragð Eyvindar var uppi haft, ok var þat alþýðu rómr, at
færi væri hans líkar.
Þeir ríða upp Þórisdalsheiði ok ráku fyrir sér sextán klyfjaða
hesta. Váru þar húskarlar Sáms tveir, en þrír farmenn. Váru
þeir ok allir í litklæðum ok riðu við fagra skjöldu. Þeír riðu um
715 þveran Skriðudal œk yfir háls yfir til Fljótsdals, þar sem heita
Bulungarvellir, ok ofan á Gilsáreyri. Hon gengr austr at
fljótinu milli Hallormsstaða ok Hrafnkelsstaða. Ríða þeir upp
með Lagarfljóti fyrir neðan völl á Hrafnkelsstöðum ok svá
fyrir vatnsbotninn ok yfir Jökulsá at Skálavaði. Þá var jafnnær
720 rismálum ok dagmálum.