Sorry it's late. I've had two job interviews this week!
Let's post translations beginning Nov. 25.
Post comments and corrections beginning Dec. 10
______________________________________________
Hann spurði alla sauðarmenn at seljum,
ef nõkkurr hefði sét þetta fé, ok kvazk
engi sét hafa.
Einarr reið Freyfaxa allt frá eldingu ok til miðs aptans.
Hestrinn bar hann skjótt yfir ok víða,
því at hestrinn var góðr af sér.
Einari kom þat í hug, at honum mundi mál heim
ok reka þat fyrst heim, sem heima var,
þótt hann fyndi hitt eigi.
Reið hann þá austr yfir hálsa í Hrafnkelsdal.
En er hann kemr ofan at Grjótteigi,
heyrir hann sauðarjarm fram með gilinu,
þangat sem hann hafði fram riðit áðr.
Snýr hann þangat til ok sér renna í móti sér þrjá tigu ásauðar,
þat sama sem hann vantat hafði áðr viku,
ok støkkði hann því heim með fénu.
Hestrinn var vátr allr af sveita, svá at draup ór hverju hári hans,
var mjõk leirstokkinn ok móðr mjõk ákafliga.
Hann veltisk nõkkurum tólf sinnum,
ok eptir þat setr hann upp hnegg mikit.
Siðan tekr hann á mikilli rás ofan eptir gõtunum.
Einarr snýr eptir honum ok vill komask fyrir hestinn
ok vildi hõndla hann ok fœra (foera) hann
aptr til hrossa,
en hann var svá styggr, at Einarr komsk hvergi í nándir honum.
Hestrinn hleypr ofan eptir dalnum ok nemr eigi stað,
fyrr en hann kemr á Aðalból.
Þá sat Hrafnkell yfir borðum.
Ok er hestrinn kemr fyrir dyrr, hneggjaði hann þá hátt.
Hrafnkell mælti við eina konu, þá sem þjónaði fyrir borðinu,
at hon skyldi fara til duranna, því at hross hneggjaði,
--'ok þótti mér líkt vera gnegg Freyfaxa.'
Hon gengr fram í dyrrnar ok sér Freyfaxa mjõk ókræsiligan.
Hon sagði Hrafnkeli,
at Freyfaxi var fyrir durum úti, mjõk
óþokkuligr.