gknysh wrote:
>******GK: I don't remember Keza.
He's more entertaining than the anonymous magister P. :)
(Unfortunately, I have only a Hungarian translation of
his story in Latin.)
>But I do remember the Anonymous account. As a matter
>of fact there was NO such "siege of Kyiv. Pure
>creative invention, as the "sieges" in Galicia BTW.
>
>*****GK: Some of these reflected real events, others
>perhaps not. The Anonymous is in many ways a kind of
>novel, always entertaining, not always accurate.*****
Of course. But if in a string of A,B,C,D,... events,
i.e. substories, B and D are erroneous or fictitious,
this doesn't *automatically* imply that A and C are
also erroneous or fictitious. Each story has to be
verified as independent of the others. And even one
story can be faulty only to a certain extent (e.g.
the combination of real things with legends or
combination of events that occurred centuries
earlier with events contemporary with the princeling
warriors whose deeds are praised [for this is the
purpose of the chronicle]).
>*****GK: My point was that the Suzdalian mention of
>the Arpadians attacking Vlachs and Slavs (not just
>Slavs as in the Kyivan chronicle) after crossing the
>Carpathians, was all that Anonymous needed to get his
>creative juices flowing. By 1200 there were enough
>organized Vlachs close by to "help" with the imagined
>conflict of the late 890's...*****
The anonymous magister P. even states that Arpad's
people entered Ukraine, i.e. ... "Ruscia" >>intrauerunt
ruscie,<< that was called "Susudal": >>que uocatur
susudal.<< See below.
(I'll post the chapters 7,8,9 since I deem the excerpt
interesting (A) from the point of view of medieval
Latin spelling and grammar (note how often "u"
instead of "v" (for [w])) and (B) from the point of
view of the medieval awareness that the "upper
crust" (the king's house and the top aristocracy)
was of... Scythian extraction. Note the passionate
speech, in this respect, by duke Arpad to encourage
his warriors prior to the battle with the army of the
dux of "Kyeu." Esp. the mentioning of the Scythians
versus... Darius, Cyrus and Alexander the Great.
I.e., no longer awareness of ethno-linguistic links
to the vast... "Turkistan," although the author
constantly, but anachronistically, refers to the Turkic
clan chiefs within Arpad's underlings as Cumans (but
not as Kabars or Khazars). In the 10th chapter,
these "Cuman" bosses are mentioned for the 1st time,
and afterwards they'll participate in all Arpadian
adventures: >>Ed, Edumen, Etu, Bunger, pater BorSu,
OuSad pater Vrsuuru, Boyta, a quo genus Brucsa
descendit, Ketel, pater Oluptulma<< - virtually all
Turkic antroponyms; esp. Ed, Edumen, Etu seem to
evoke the later Itobichi; Ursuuru evokes another
Cuman clan's name. [olup- in Oluptulma might be
alap "basic" in Hungarian].)
George
--
7 De egressu eorum
Anno dominice incarnationis d. ccc. 1.XXXiiii. [= 884] sicut in
annalibus continetur cronicis. [cum se pastreaza în cronicile
anuale] Septem principales persone, qui hetumoger uocantur, egressi
sunt de terra Scithia uersus occidentem. Inter quos almus dux filius
ugek de genere magog regis uir bone memorie, dominus et consiliarius
eorum, una cum uxore sua et filio suo arpad, et duobus filiis Hulec
auunculi sui, scilicet zuard et cadusa, necnon cum multitudine magna
populorum non numerata federatorum de eadem regione egressus est.
Venientes autem dies plurimos per deserta loca, et fluuium etyl super
tulbou sedentes ritu paganismo transnatauerunt, et nunquam uiam
civitatis uel habitaculi inuenerunt. Nec labores hominum comederunt,
ut mos erat eorum. Sed carnibus et piscibus uescebantur, donec in
Rusciam, que Susudal uocatur, uenerunt. Et iuuenes, eorum fere
cottidie erant in uenatione. Vnde a die illo usque ad presens
hungarij sunt pre ceteris gentjbus meliores in uenatu. Et sic almus
dux cum omnibus suis uenientes terram intrauerunt ruscie, que uocatur
susudal.
8 De Rutenia
Postquam autem ad partes rutenorum peruenerunt, sine aliqua
contradicione usque ad ciuitatem Kieu transierunt et dum per ciuitatem
Kyeu transissent fluuium deneper transnauigando, uolerunt regnum
rutenorum sibi subiugare. Tunc duces rutenorum hoc intelligentes
timuerunt ualde, eo quod audiuerunt Almum ducem vgek, de genere athile
regis esse, cuj proauj eorum annuatim tributa persoluebant. Attamen
dux de hyeu conuocatis omnibus primatibus suis, habito inter se
consilio, elegerunt ut pugnam promouerunt contra almum ducem, et magis
uellent mori in bello, quam amitterent regna propria, et subiugati
essent sine sua sponte duci almo. Statim dux de kieu missis legatis,
VII. duces cumanorum suos fidelissimos amicos in adiutorium postulauit.
Tunc hij VII. duces, quorum nomina hec fuerunt: Ed, Edum, Etu, Bunger,
Ousad, pater ursuur, Boyta, Ketel pater oluptulma, non modica
multitudine equitum insimul coadunata, causa amicicie ducis de Kyeu
celerrimo cursu contra almum ducem uenerunt. Et dux de Kyeu cum
e[xe]rcitu suo obuiam processit eis, et adiutorio cumanorum armata
multitudine contra almum ducem uenire ceperunt. Dux uero almus, cuius
adiutor erat sanctus spiritus armis indutus ordinata acie, super equum
suum sedendo,ibat huc et illuc confortans suos milites, et facto impetu,
stetit ante omnes suos et dixit eis,
[<<] O scithici et conmilitones mei, uirj fortissimi memores,
estote initium uiarum uestrarum, quando dixistis, quod terram
quam incolere possetis, armis et bello quereretis. Ergo
nolite turbari de multitudine ruthenorum et cumanorum, qui
assimilantur nostris canibus. Nam canes statim ut audiunt
uerba dominorum suorum, nonne in timorem uertuntur? Quia
uirtus non ualet in multitudine populi, sed in fortitudine
animi. An nescitis quia unus leo multos ceruos in fugam uertit,
ut dicit quidam philosophus? Sed hijs omissis dicam uobis,
Quis enim potuit contra stare militibus Scithie? Nonne darium
regem ersarum scithici in fugam conuerterunt, et sic cum
timore et maxima turpitudine fugiit in persas? et perdidit
ibi octoginta milia hominum. Aut nonne cyrum regem persarum
scithici cum trecentis XXX-ta milibus occiderunt? Aut nonne
magnum alexandrum filium philippi et regine olimpiadis, qui
multa regna pugnando sibi subiugauerat, ipsum etiam scithici
turpiter fugauerunt? Vnde strennue et fortiter pugnemos contra
eos, qui assimilantur nostris canibus, et sic multitudinem
eorum timeamus, ut muscarum multitudinem. [>>]
Hoc audientes milites almi ducis, multum sunt confortati. Statimque
sonuerunt tubas bellicas per partes, et conmixta est utraque acies
hostium, ceperuntque pugnare acriter inter se. Et interficiebantur
plurimi de ruthenis et cumanis. Predicti uero duces ruthenorum et
cumanorum, uidentes suos deficere in bello, in fugam uersi sunt, et
pro salute uite properantes in ciuitatem Kyeu intrauerunt. Almus
dux et sui milites persequentes ruthenos et cumanos usque ad
ciuitatem Kyeu, et tonsa capita cumanorum almi ducis milites
mactabant, tamquam crudas curcubitas. Duces uero ruthenorum et
cumanorum in ciuitatem ingressi, uidentes audatiam scithicorum,
quam muti remanserunt.
9 De pace inter ducem et ruthenos
Dux uero almus et sui milites adepta uictoria, terras ruthenorum
sibi subiugauerunt, et bona eorum accipientes, in secunda ebdomada
ciuitatem Kyeu ceperunt expugnare. Et dum scalas ad murum ponere
cepissent, uidentes duces cumanorum et ruthenorum audatiam
scithicorum timuerunt ualde. Et dum hoc intellexissent, quod eis
obsistere non ualerent, tunc missis legatis dux de Kyeu et alij
duces ruthenorum necnon cumanorum qui ibi fuerunt rogauerunt almum
ducem, et principes suos, ut pacem facerent cum eis. Cum autem
legati uenissent ad almum ducem et cum rogassent, ut domini eorum
de sedibus non expellerentur suis, tunc dux almus inito consilio
cum suis, sic legatos remisit rethenorum [sic], ut duces et primates
sui, filios suos in obsides darent, tributumque annuatim persoluerent
decem milia marcarum, et insuper uictum uestitum et alia necessaria.
Duces uero ruthenorum licet non sponte tamen hec omnia almo duci
concesserunt. Sed rogauerunt almum ducem, ut dimissa terra galicie,
ultra siluam Houos uersus occidentem in terram pannonie descenderent,
que primo athila regis terra fuisset. Et laudabant eis terram pannonie
ultra modum esse bonam. Dicebant enim, quod ibi confluerent nobilissimi
fontes aquarum, danubius et tyscia, et alij nobilissimi fontes bonis
piscibus habundantes. Quem terram habitarent sclauij, Bulgarij et
Blachij, ac pastores romanorum. Quia post mortem athila regis terram
pannonie romani dicebant pascua esse, eo quod greges eorum in terra
pannonie pascebantur. Et iure terra pannonie pascua romanorum esse
dicebatur, nam et modo romani pascuntur de bonis Hungarie. Quid plura?